Iedereen heeft een rugzak
Iedereen heeft een rugzak. Een rugzak die je meeneemt op de weg die je bewandelt.
Ik denk dat we allemaal wel herinneringen, ervaringen en gebeurtenissen met ons meedragen uit een verleden.
Dat kunnen fijne ervaringen zijn, maar ook minder fijne ervaringen.
En iedere rugzak is uniek.
Het maakt je tot de persoon die je vandaag de dag bent.
Al je levenservaringen en gebeurtenissen maken dat je bijvoorbeeld heel sterk in je schoenen kunt staan en je niet druk maakt over wat anderen denken en vinden. Ze maken dat je direct en open bent.
Of dat je juist heel onzeker bent, bang voor wat anderen van je vinden en moeite hebt met emoties en gevoelens.
Bij vele mensen komt er een moment in het leven waarop ze geconfronteerd worden met een stukje van zichzelf. Ze ontdekken bijvoorbeeld dat ze heel snel boos worden. Of zich altijd verdrietig voelen. Of dat ze moeilijk met kritiek om kunnen gaan.
Ik ben al meerdere keren in mijn leven een punt op mijn weg tegengekomen waar ik geconfronteerd werd met mezelf en met mijn verleden. Het komt weleens voor dat dit door een ingrijpende gebeurtenis naar boven komt. Alsof je jezelf op een bepaalde manier ‘her-ontdekt’. Je word je bewust van hoe je bent, hoe je doet, dat je bijvoorbeeld veel emoties ervaart of dat het emmertje een beetje vol is geworden.
En elke keer kom ik dan weer uit bij…ja juist…het verleden. Want dan zie je opeens dat je een reactie, een gevoel of een manier van denken kunt linken aan hoe je vroeger tijdens een gebeurtenis reageerde of hoe je het vroeger “aangeleerd” hebt gekregen door je omgeving.
Ik word dan min of meer “gedwongen” om in mijn rugzakje te kijken en eruit te halen wat er op dat moment toe doet. Blijkbaar heb ik het dan niet meer nodig en is het tijd om het eruit te pakken, te bekijken en waarschijnlijk netjes in de kliko langs de weg te gooien.
Ervoor weglopen heeft geen zin en ik wil er anders naar kijken en me er eventueel van ontdoen. Dat laatste doe ik dan ook nog in dankbaarheid omdat, hoe moeilijk het ook was, het me ook iets gebracht heeft, hoe raar dat misschien ook mag klinken.
Ernaar kijken is soms pijnlijk, en vaak confronterend en moeilijk.
Ik zie en voel dan weer wat er ooit gebeurde en dan is het de kunst om bij jezelf te blijven. In jezelf te geloven en de moed te vinden om dat van toen te koppelen aan je gedrag of emotie van nu. Om het verleden een plekje te geven en jezelf ervan te overtuigen dat datgene wat WAS nu niet meer IS.
Het is niet meer zoals toen.
Je word je bewust van je emotie, en misschien lukt het om erover te praten. En dat geeft ruimte. Het laten stromen geeft ruimte.
Ruimte in je rugzak voor nieuwe ervaringen. Voor de dingen die je in je her-ontdekking weer met je mee mag nemen.
Als je dat beseft kun je weer een stukje verder wandelen.
En nee het is niet zo makkelijk allemaal als hoe ik het hier in woorden neerschrijf.
Alles wat ik heb meegemaakt heeft inderdaad gemaakt tot wie ik nu ben.
Het waren niet altijd leuke ervaringen.
In het heden zijn er nog genoeg dingen waar ik aan kan werken.
Maar er is maar één woord wat ik steeds in mijn hoofd hoor en dat is het woord GROEI.
Door alles wat je meemaakt, hoe moeilijk en zwaar ook, groei je uiteindelijk wel.
Het is in het donker waar je het licht weer kunt ontdekken.
Licht dat je weer nieuwe dingen van jezelf en je leven laat zien.
Lees ook: Moed
Voor de afbeeldingen hebben wij de foto,s gebruikt van de affirmatiekaarten van
Louise Hay die we zelf regelmatig gebruiken.
Ik kijk regelmatig op marktplaats, maar koop het liefst op eBay omdat ik daar zeker weet dat ik iets ook echt krijg. En ik kan daar zien of iemand betrouwbaar is.
Daar kan ik niks meer aan toevoegen.. Ik had het niet beter kunnen schrijven.. Ik heb ook wel Momenten dat ik de rugzak heel graag weg zou willen gooien… Maar dat lukt niet, die rugzak ben ik……
Dat zeg je heel treffend; ‘die rugzak ben ik’. Ja soms zou je het even willen, die rugzak gewoon langs de kant van de weg zetten en doorlopen, maar helaas. Ik zou er soms ook een paar sloten op willen doen omdat ik er niks meer bij wil. In elk geval niks naars. Maar ja, dan kan ik er ook niks meer uithalen en ook geen fijne dingen erin doen.
De rugzak ben je zelf….en je neemt het allemaal mee….inderdaad.
Liefs x
Lichtophethart onlangs geplaatst…Verzamelen en opruimen van spullen
Dat heb je heel goed geschreven. Iedereen heeft inderdaad een rugzakje. En ik vind het ook altijd belangrijk om je daarvan bewust te zijn, en zo nu en dan eens te kijken of er ook wat uit kan omdat het niet langer relevant is.
Vlijtig Liesje onlangs geplaatst…Alles wat je weten wilde over wasdrogers
Precies, soms is het goed om eens te kijken welke “ballast” je met je meedraagt en of je wat ruimte kunt maken. Mooi dat je je daar ook bewust van bent.
Lichtophethart onlangs geplaatst…Serious Request 2015-keep them going