Pepernotencake bakken

Vandaag was de grote dag. We gingen pepernotencake bakken.
De kinderen keken er al de hele week naar uit.
Het “recept” van de pepernotencake had ik gezien bij iemand in mijn vriendenlijst op facebook.
En ik moet zeggen, hij zag er héérlijk uit op haar foto.
Echt zo’n lekkere boerencake en dan met pepernoten erop.
Ze had erbij geschreven hoe ze het gemaakt had; de mix van de boerencake maken, zoals altijd en ik bak heus heel vaak boerencake, en dan pepernoten bovenop het beslag leggen. In de oven en klaar.

Daar begonnen we. Eieren, boter, mix en mixer.
Senne in haar zwarte pieten pakje en Yannick was de klets en hulppiet.
Samen verdeelden ze de taken (hoe lang ieder mocht mixen) en ze verdeelden de pepernoten die op de cake moesten komen.
En toen ging hij in de oven.
Vol verwachting begonnen onze harten te kloppen.

Na tien minuten roken we iets. En dat was geen cake lucht. Het was aangebrande lucht.
Ik wierp een blik in de oven en alles was zwart.
Helemaal geen heerlijk uitziende cake zoals die van vriendje uit vriendenlijst.
De cake was nog zwarter dan zwarte piet zelf.

Dus bij deze hebben we er maar een opvoedkundige draai aan gegeven. Omgaan met teleurstellingen.
Viel dat even mee. Onze kids kunnen wel dealen met teleurstellingen.
Het ging ongeveer zo:
‘Jongens, de cake is mislukt!’
Kids: ‘oh hoezo?’
‘Hij is zwart. En de woonkamer ook.’
Kids: ‘kijken, kijken, kijken!’
Vervolgens spurtten twee stuiterballen, hun neuzen dichthoudend, naar buiten (waar de pepernotencake inmiddels uit stond te roken), keken ernaar,riepen ‘ohhh die is zwart!’ en gingen weer verder waar ze gebleven waren (spelen).
Opvoedkundige draai: goed verlopen.
Project pepernotencake bakken: redelijk dramatisch mislukt.
Oorzaak: Niet met zekerheid vast te stellen maar een mogelijkheid zou kunnen zijn dat een klein jongetje van 1,5 jaar aan het knopje van de temperatuur heeft gedraaid waardoor de oven op 220 graden stond in plaats van 160 graden.

Als iemand weet of we misschien iets anders verkeerd deden dan horen we dat graag, voor een volgende keer (lees: volgend jaar of zo).
Dit jaar wordt het een cake uit de winkel waar we enkele pepernoten op duwen. Klaar.

En zo had hij moeten worden (foto geleend van facebookvriendje, met toestemming uiteraard ;-))

Lees ook: De heerlijke avondjes komen eraan