Kinderen
Eind oktober wonen wij precies een jaar hier in ons huisje.
Sindsdien zijn we een gezin met 3 kinderen.
Hoe fijn is het dat de twee oudsten het goed met elkaar kunnen vinden. Ze spelen samen, stoeien, zorgen voor elkaar. Ook willen ze alles het liefst PRECIES hetzelfde hebben, wil de één soms meer gelijk hebben dan de andere of hebben ze even een kleine ruzie. Dan zijn ze weer trots op elkaar en komen voor elkaar op.
Tijd om eens kort iets over de kindjes te vertellen.
Yannick, zoon van Diana, is de oudste van de kids. Hij wordt in december 9 jaar en is er trots op dat hij tegelijkertijd met Sinterklaas jarig is.
Zijn grootste hobby is Minecraft en andere computer dingen waar ik weinig kaas van gegeten heb.
Hij speelt verder graag buiten en crost dan met zijn step door de hele straat.
Het ergste vind hij veters strikken en zijn neus snuiten.
Hij weet veel over planeten en voor de rest is hij ook pienter. Hij houdt erg van de feiten en weet ook heel veel. En hij houdt van moppen en goochelen.
Sinds kort zit hij op schaakles en dit vind hij enorm leuk om te doen. Hij is er ook goed in.
Yannick is heel behulpzaam.
Hij is vrolijk en hij is vrij aanwezig.
Op sommige gebieden heeft hij sturing nodig terwijl hij op andere gebieden al heel zelfstandig kan zijn.
Hij is nuchter, een echte man, maar kan ook een hele gevoelige kant hebben.
In zijn spel met Senne is hij meer de leider.
Senne, mijn dochter, is de middelste van de drie. Ze wordt in november 8 jaar.
Afgelopen schooljaar is ze van een Belgische school naar een school in Nederland gegaan. En ze heeft het ontzettend naar haar zin nu.
Senne ziet dit soort dingen zonder angst tegemoet. Ze verheugt zich er zelfs meestal op. Ze gaat nieuwe vriendjes en vriendinnetjes maken, zo ziet ze het, en maakt ze ook heel gemakkelijk.
Senne is zorgzaam, sociaal, vrolijk. Ze kan heel rustig zijn en soms heel uitgelaten.
Ze kan uren lekker zitten te spelen maar als ze een filmpje kan kijken doet ze dat liever. Ze houdt van gezelligheid (filmpje, chipje, leuke dingen doen, samen spelen) en van logeren en feestjes. Hoe meer mensen hoe meer vreugde.
Senne is gek op dieren.
Ze word nu natuurlijk wat ouder, begint grenzen te verkennen en als ze boos is dan vliegt ze naar boven om op haar kamer nog wat te mokken. Ze kan erg eigenwijs zijn.
Ze begint tegenwoordig een beetje de meiden dingen te ontdekken. Oogschaduw, haren, nagellakjes en dat soort dingen.
Ze kan heel gesloten zijn. Daardoor lijkt ze soms een bikkel maar achter die geslotenheid zit iets heel gevoeligs. Soms moeilijk om doorheen te prikken.
In haar spel met Yannick is Senne meer het meegaande type. Terwijl ze met andere kinderen een leidende rol kan hebben.
Dan hebben we nog de jongste telg. Mijn zoontje Yben. In november is hij precies 1,5 jaar.
Yben is altijd bezig, altijd in beweging. Hij speelt veel maar wil wel graag dat mama meegaat.
Hij weet wat hij wil en als hij iets wil is hij er nauwelijks van af te brengen.
Hij begrijpt al erg veel, we staan er soms versteld van. Motorisch is hij snel. Spraak gaat goed maar iets langzamer.
Yben’s grootste favoriet is de stofzuiger. De echte (het liefst aan) en een kleine speelgoed stofzuiger.
Hij dendert ermee door de woonkamer en imiteert ons heel goed. Hij schuift alles aan de kant en stofzuigt overal achter en onder en op.
Hij houdt van muziek en dansen. Maar tv kijkt hij nooit. Hij heeft daar geen aandacht voor.
Boekjes lezen is een andere favoriet. Vrolijk wijst hij alles aan. Alle dieren zeggen ‘Boe’.
Als Yben wakker is dan is het wel zaak hem altijd in de gaten te houden door zijn grote ondernemendheid.
Hij knuffelt graag en is lief. Soms ook heel ondeugend maar dat zie je vanzelf aan zijn oogjes.
Hij heeft heel wit haar, wat vooral ik heel erg leuk vind.
Als alle kids hier zijn is het druk, gezellig en soms even niet zo gezellig (eerlijk is eerlijk), maar we hebben het echt wel goed samen. Het zijn tenslotte vooral de kleine dingen die het doen en die uiteindelijk de grootste waarde hebben.