Het is maandagochtend en de wekker gaat. Je springt meteen uit bed, trekt op de badkamer je kleren aan en gaat beneden de tafel dekken. Vijf borden, beleg, brood, melk. Zo gezellig. Tien minuten later komen de kids naar beneden en nemen plaats aan tafel waar uitgebreid, en toch ook een beetje snel, ontbeten wordt. Drinken wordt ingeschonken en er wordt volop gepraat zo in de vroege uurtjes.
Een half uur later is iedereen naar school vertrokken en zit je aan de keukentafel te kijken naar de overblijfselen van de bedrijvigheid die er zojuist nog was.
Ontbijtmoeders
Ken je dit beeld? Mooi! Want we zien het weleens, op tv of zo, en het ziet er super gezellig uit.
Maar zo gaat het hier dus niet in de ochtenduren.
Ja, wij bekennen, we zijn géén doordeweekse Ontbijtmoeders.
Schuldig aan snelle ochtendrituelen met redelijk wat zelfstandigheid.
Onze ochtenden
Of beter gezegd, de ochtenden van de kinderen. Want de ochtend is niet zo van ons, zeg maar.
De wekker van de kinderen gaat om 07.24 uur, om precies te zijn.
Ze staan op en kleden zich aan met de kleren die wij de avond van tevoren al hebben klaargelegd (dat dan weer wel). Tegen de tijd dat zij naar beneden gaan staan wij op en kleden ons aan.
Als we beneden komen zijn de kinderen al aan het ontbijten. Want hun brood hebben ze de avond ervoor klaar gemaakt. Ook het brood voor school. Dat doen we altijd na het avondeten en het is een vast ritueel geworden.
Ze gaan hun tanden poetsen, pakken hun spullen en als er nog tijd over is valt er nog wel wat te kletsen. De jongste is ergens in de tussentijd ook meestal wel wakker geworden en als hij naar de peuterspeelzaal moet hebben we de handjes wel vol. Dan is de zelfstandigheid van de twee oudsten wel zo fijn. Rond 08.00 uur is het tijd om de deur uit te gaan voor allemaal.
En de kinderen zelf?
Die vinden het wel best zo. Want echt veel vroeger opstaan vinden ze ook niet zo fijn, zeker niet nu het zo koud is.
Ze zijn gewend hoe het nu gaat en met z’n 2-en hebben ze het ook in de ochtend wel leuk. Gezelliger dan met mij erbij waarschijnlijk 😉
Bovendien zijn ze op de een of andere manier altijd sneller als wij niet in de buurt zijn. Zijn wij er wel dan ‘vergeten’ ze opeens van alles of gaat het in slow motion. Hoe zou dat toch komen?
Weekenden
In de weekenden maken we het wel weer goed hoor. Want dan ontbijten we wel heel uitgebreid aan tafel met warme broodjes en soms een eitje en noem maar op.
Trouwens, ook op woensdagmiddag als ze uit school komen lunchen we uitgebreid.
En die momenten vinden de kinderen heel erg gezellig. Ze kijken uit naar ontbijtjes in het weekend.
Wij ook. Want die zijn íets later en iets relaxter met veel meer tijd.
Ochtendmensen
We zijn dus geen ochtendmensen.
Ik ben dat sowieso nooit geweest. Een echt avondmens. Soms niet zo handig maar hoe hard ik het in het verleden ook geprobeerd heb, het is nooit wat geworden met die ochtenden. En in de afgelopen 2 jaar is dat eigenlijk alleen maar erger geworden.
Ik zou ze het liefste ook zonder al teveel herrie willen doorstaan (lees: gewoon helemaal overslaan), maar dat is nog niet zo gemakkelijk.
Vroeger opstaan is een optie, maar hee nog vroeger?!
Hoe dan ook, we horen niemand klagen, ook al zijn er geen uitgebreide ontbijtmomenten. Die halen we wel in de weekenden in samen met nog vele andere dingen die we wél doen :-).
Zijn jullie ochtend of avondmensen? En ontbijten jullie ’s morgens uitgebreid met de kinderen op schooldagen? (o jee, vast wel ;-)).
