Een nieuwe baan: van jong naar oud
Van jong naar oud
Vijftien jaar lang heb ik in de kinderopvang gewerkt en ik heb het werken met kleine kinderen altijd als bijzonder en waardevol ervaren.
Het waren wonderlijke, leuke en vrolijke jaren waarin ik genoten heb van al die jonge (en soms iets oudere) zieltjes.
Als je me in die tijd had verteld dat ik ooit in een verzorgingstehuis met ouderen zou gaan werken dan had ik je nooit geloofd.
En nu is dit toch echt mijn nieuwe baan.
Waar deuren sluiten, openen zich nieuwe
En die deur van het werken met kinderen heb ik “moeten” sluiten.
Ik werd ziek en kwam thuis te zitten. Een heel proces kwam op mij af. Een moeilijk proces, een waardevol proces. In ieder geval een proces met groei en verandering. Eén van die veranderingen was “afscheid” nemen van mijn baan, en daarmee ook van zekerheid en een zekere comfortzone.
Eerst brak de tijd aan waarin ik aan mezelf kon werken, waarin ik kon herstellen en langzaam weer “opnieuw” kon beginnen.
En op het moment dat ik begon te denken “wat nu” ging er een deur open en ben ik door de opening gelopen.
Vrijwilligerswerk
Diana werkte al in een zorgcentrum hier in de buurt.
En ik besloot om daar enkele uren vrijwilligerswerk te gaan doen. Zo kon ik weer een beetje in het ritme komen zonder dat de druk meteen heel hoog werd en ik kon leren ontdekken hoe ik het zou ervaren in een zorgcentrum.
Eén van de eerste dingen die voelde was voldoening en een grote affectie met de bewoners van het zorgcentrum.
Ik liep zo nu en dan even binnen op de verpleegafdeling, met dementerende bewoners, en ik merkte hoe fijn ik dat vond.
Een baan!
Na enkele weken riep de locatiemanager van het zorgcentrum me naar haar kantoor.
Er kwam een vacature vrij als dagbestedingscoach op de verpleegafdeling en ze wilde mij daarvoor uitnodigen.
Ik was versteld en ik had het gevoel dat dit niet voor niets was, alsof het allemaal zo “moest” zijn.
Ik heb deze kans met beide handen aangegrepen
Niet veel later kreeg ik een vast contract!
Werken met dementerende ouderen
Ik vind het geweldig mooi om dit werk te kunnen en mogen doen.
Ik had geen ervaring, ik ben niet zo heel lang ingewerkt dus het was echt heel nieuw. Maar zoals Pipi het zo mooi zegt: “ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan”.
Wat ik vooral voelde was (en is) dat ik kon werken vanuit mijn hart.
Als ik een glimlach kan toveren op het gezicht van een bewoner dan maakt mij dat echt blij.
Hoe mooi is het om door bijvoorbeeld een handmassage zoveel contact te krijgen.
Of om de mensen te zien genieten van een spel. Om te luisteren naar hun verhalen over vroeger. Om samen heel erg te kunnen lachen.
Om te kunnen troosten als ze het moeilijk hebben. Om te merken dat ze rustiger worden als ik hun handen vastpak en luister. Hoe mooi is het om in hun ogen zoveel te zien en te voelen. Zelfs als die ogen zo zoekende lijken.
Hoe geweldig leuk is het om samen te zingen, zelfs soms te dansen. Of om met een bewoner door de tuin te wandelen en ik er zoveel van opsteek omdat hij alles weet over bloemen en planten.
Dan is er nog het ” achter de schermen werk” en hoewel dat momenteel veel is omdat er veranderingen aankomen vind ik ook dat erg leuk om te doen. Ik leer hier zo ontzettend veel.
De andere kant
Dan is er die onvermijdelijke “andere” kant. In de 7 maanden dat ik op de afdeling werk heb ik het inmiddels enkele keren meegemaakt; het achteruit gaan van de gezondheid en het overlijden van een bewoner.
Dat blijft slikken, maar telkens kwam er ook een gevoel van “vrede” en een gevoel van een diep “weten” over me heen. Er is steeds wel een leegte in de groep maar de verbinding blijft. Het is goed zo…
Even stiller
Het is de laatste tijd wat stiller op onze blog. Alle veranderingen zijn daar een beetje de reden van. Ik had de energie nodig om daar een weg in te vinden. Het lukte me telkens niet om ook maar een woord neer te zetten. Elke keer als ik het probeerde kwam ik nergens en ik besloot het even “los” te laten en me vooral te richten op Diana, de kinderen, mezelf en het leven om me heen, waaronder een nieuwe start op werkgebied.
En dat gaat allemaal goed 🙂
Wat mooi Ellis,en zo fijn om te horen hoe jij het ervaard bij deze mooie mensen, en het scheelt niet zo heel veel met je vorige werk ❤️
Zo leuk ik heb net het omgekeerde mee gemaakt, werk nu veel met kinderen en ik doe persoonlijke begeleiding bij dementerende cliënten.
Vind het allebij heel fijn om te doen,
Jij heel veel succes en liefde gewenst in je werk
Lieve Ellis, wat mooi geschreven en wat fijn om weer van je te lezen!
Mooi geschreven en wat fijn Ellis dat je weer zoveel plezier en voldoening hebt in je nieuwe baan.
Geniet er van. Liefsxxx