Twee miljoen knuffels
Van 1 naar 2 miljoen
Toen onze kinderen geboren werden begon het met 1 knuffeltje. Zo’n knuffeltje waar ze mee sliepen. Steeds dezelfde. Heel lief. En overzichtelijk.
We weten niet precies hoe het gekomen is maar tegenwoordig liggen de bedden van de twee oudsten helemaal vol met een stuk of twee miljoen knuffels.
En het allermooiste is: als ze iets willen hebben voor Sinterklaas of Kerst of een verjaardag dan is het vaak een knuffel!
Onze eigen knuffelgeschiedenis
Diana had toen ze klein was alleen een beer met een pootje eraf (zielig he hihi) een jongenspop en een babypop. Verder had ze niet veel knuffels in bed.
Ik had wel knuffels in bed. Niet zoveel dat ik zelf niet meer kon liggen, maar ik had er wel een paar.
Helaas had ik eczeem en moesten al mijn knuffels een hele lange tijd weg. En later had ik gewoon nog maar 1 knuffel in bed, een beer (die Senne nu overigens in haar bed heeft liggen, bovenop de rest van de berg knuffels).
Nét die ene knuffel kwijt
Maar onze kinderen hebben zóveel knuffels dat we hen zelf moeten zoeken als ze in bed liggen. We begrijpen niet hoe het mogelijk is dat ze uberhaupt nog kunnen liggen. Of niet uit bed vallen.
En regelmatig zijn ze nét die ene knuffel kwijt. Ze lijken dan geen andere knuffels meer te hebben (ze zien de berg die in hun bed ligt vast opeens niet meer) en de wereld vergaat bijna als die ene knuffel niet gevonden wordt. Een week later verdwijnt diezelfde knuffel weer in een hoek van het bed en hebben ze weer een andere favoriet.
Knuffels hebben betekenis
Ook merken we dat knuffels betekenis kunnen hebben. We zien bij de kinderen dat ze een knuffel pakken als ze boos of verdrietig zijn. Of als ze moeite hebben met slapen. Senne heeft vorig jaar een zorgenvriendje gekregen, een knuffeltje waar je je zorgen in kunt stoppen in de vorm van een briefje. Dit knuffeltje heeft ze altijd vast in bed.
Ook moest ze laatst een moedervlek weg laten halen en ze nam mooi een knuffeltje mee. We merkten dat ze daar steun in vond.
We denken er maar niet aan om knuffels weg te pakken want we merken dat ze stuk voor stuk een betekenis hebben. En een naam. En een plaats in bed.
Wel hebben de kinderen een doos op hun kamer staan waar we enkele knuffels in opruimen. En dan wisselen ze regelmatig zelf hun knuffels om. Dit gaat goed.
Ondanks dat wij door de knuffels de kinderen soms niet meer zien, hebben zij er plezier van.
Hadden jullie vroeger veel knuffels?
En jullie kinderen?
Dit weekend hebben onze kids weer knuffels gescoord. Als moeder vind ik het vaak maar stofvangers. Zelf had ik een pop. Maar voor onze oudste zijn knuffels heel belangrijk. Hij heeft een vaste knuffel, poes. Uit de IKEA collectie van zijn geboortejaar. Daar hebben wij er een aantal van in omloop, eentje is de liefste. Zijn nichtje had uit dezelfde serie een poes gekozen als favoriet (ander kleurtje vacht). Poes moest overal mee naar toe en nog helpt poes bij enge dingen. Wij hebben zelfs de verjaardag van de poezen gevierd. Maxi vertelde ons op een ochtend dat poes jarig was. Ik app mijn zus. Tja dan is de poes van nichtje ook jarig want het zijn tweelingpoezen was de conclusie van beide drie jarige kids. Wij zijn naar nicht gereden, hebben slingers in de tuin gehangen en taart gegeten.
Maxi leent ons soms een poes als wij ziek of verdrietig zijn…
Zaterdag op de rommelmarkt koos hij voor drie aapjes met een baby op de rug. Heel toepasselijk want wij krijgen er een kleintje bij. Voor maxi heeft een knuffel dus zeker een functie. Mini heeft poppen en doet daar alles mee wat wij met hem doen. Ik zie mijn eigen acties terug in zijn acties met de poppen. Soms is hij vader, soms grote broer. Pop moet overal mee naar toe.
Ik had een knuffel die me heel dierbaar was. Verder had ik ook nog wel andere knuffels maar niet zo’n belangrijk als die ene.
Hanna @ eenbezigbijtje.nl onlangs geplaatst…Daar word ik blij van
En die ene vergeet je nooit meer 😉
Nee, kan het me niet herinneren dat ik een knuffel had waar ik mee ging slapen. Denk het niet, want anders had ik dat echt nog wel geweten.
Mijn zoon had een beertje, Pippie, iemand was op bezoek met een dochterje en dat beertjes was vergeten. Hij wilde hem niet meer afstaan, gelukkig mocht hij hem houden. Jaren mee geslapen.
Mijn dochter had een konijn.. van een vriend van ons gekregen.. Toch leuk om weer aan terug te denken.
Leuke herinneringen Trees… 🙂
Mijn boekenkast stond vol van de knuffels.. Nu nog steeds, hihi. Alleen 1 Teddybeer die ‘k kreeg bij de geboorte van m’n ouders, die ligt bij mij in bed. Alsook een me-to-you beertje die ‘k kreeg van vrienden voor m’n verjaardag, die staat op de bedrand. Voor de rest staan alle knuffels uitgestald over de ganse kamer 🙂
Bijzonder dat je dat teddybeertje nog hebt!
Ik had geen knuffel en mijn kinderen eigenlijk ook niet. Mijn zoon kreeg van zijn opa een knuffel hond. Maar die stond op zijn kamer en speelde hij soms mee. Maar het was geen knuffel zoals de kinderen dat nu hebben. Mijn kleinkinderen hadden ze wel en ook een bed vol dus ik herken het wel.
Toen ik vorig jaar in het revalidatiecentrum lag kreeg ik van mijn kleinzoon van 9 zijn knuffel. Die mocht ik bij me houden tot ik weer thuis was. Hoe lief was dat!! Hij heeft al die tijd naast mij op een tafeltje gestaan.
Liefsxxx
Isabelle van mij had popje (een popje duh! :)) 1x drama gehad toen hij er ongeluk op vrijdagavond bij het KDV was blijven liggen. Kon ik op de koopavond nog de bart smit afstruinen en een duur reserve exemplaar kopen pfff maar ja, anders werd er niet geslapen. Het heeft wel wat vind ik die kids met hun favoriete knuffels.
Oh ja erggg als je de favo knuffel vergeet of kwijtraakt! Bij Senne had ik ook een reserve gezocht via marktplaats (en gelukkig gevonden) want in de winkel was ie al nergens meer te krijgen.
Zowel ikzelf als mijn kinderen hebben niet zo heel veel knuffels gehad.
Enkel mijn jongste zoon, die had een favoriete knuffel.
Dan kon jij dus gewoon wel lekker slapen in bed voldoende ruimte ;)Had je een knuffel voor je zoon of ook een reserve ?
Haha heel herkenbaar, ik had vroeger ook onwijs veel knuffels. Liefs.x
Joyce rdt onlangs geplaatst…#107
Wat leuk Joyce ! Dus je weet wat het is om er tussen in te liggen.