Vanzelfsprekendheid en dankbaarheid
Vanzelfsprekendheid
Ook ik leefde jaren lang met veel vanzelfsprekendheden.
Het was zoals het was, het ging zoals het ging en ik ging erin mee.
Tot een jaar of 3 geleden. Toen was er opeens niks meer vanzelfsprekend. En ik ervoer dat je leven werkelijk binnen 1 minuut totaal anders kan lopen.
Hoe bewust?
Dit geldt natuurlijk niet voor iedereen maar hieronder een voorbeeld.
We staan ’s morgens op als de wekker gaat, steeds op hetzelfde tijdstip. We kleden ons aan, gaan onderweg naar ons werk. Komen ’s avonds thuis en gaan eten. Na het eten wassen we nog wat af en ploffen vervolgens op de bank. Pech dan als je om 21.00 uur in slaap valt en om 23.30 uur naar bed sjokt. We hebben een huis, een auto, een fiets, we hebben eten en drinken. We doen de dingen die we doen. Dag in en dag uit.
Maar hoe bewust doen we alles?
In grote en kleine dingen
Sinds de afgelopen 3 jaar heb ik steeds meer moeite met vanzelfsprekendheid. In grote dingen en in kleine dingen.
Hoezo elke dag een toetje na het eten? Dan wordt het vanzelfsprekend. Een enkele keer een toetje is veel meer bijzonder en dan is het niet zo een drama (vooral voor de kinderen) als het er een keer niet is want ook zij zien het als vanzelfsprekend. Het wordt een gewoonte.
Is het zo vanzelfsprekend dat we werk hebben, een huis, eten, speelgoed?
Voor mij voelt weinig meer vanzelfsprekend. Ik weet dat alles heel plotseling anders kan zijn. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik in angst leef. Maar wel dat ik veel meer nadenk over dingen.
Ik ben dankbaar voor Diana. Elke dag opnieuw. Het voelt nooit vanzelfsprekend dat ze om me heen is, me vastpakt of naast me ligt als we gaan slapen. Voor elk moment ben ik dankbaar en ik voel er nog steeds evenveel bij als in het begin. Omdat het elke dag als nieuw voelt.
Ik ben dankbaar voor de kinderen. Dat ze gezond zijn, dat ze lachen. Ik ben dankbaar dat we een dak boven ons hoofd hebben, dat we genoeg eten en drinken hebben, dat mijn auto rijdt (dat ik überhaupt een auto héb) en ga zo maar door.
Soms vind ik het moeilijk als vanzelfsprekendheid er in sluipt. Bij de kinderen, bij onszelf. Omdat het dat niet is. Dankbaarheid als het er wel is vervaagt soms als iets een gewoonte wordt. Je staat er niet meer zo bij stil.
Dankbaar
En daarom ben ik elke dag dankbaar voor alles wat IS. Alles wat ik mag ervaren, mag liefhebben en om me heen heb. Ook sta ik steeds meer stil bij wat niet meer fijn voelt (laten dat nou juist de dingen zijn ik voorheen zo vanzelfsprekend vond om te doen) en wil vooral proberen mijn gevoel te volgen. Veel verandering maar ook groei. En ook dat is niet vanzelfsprekend. Het is wel iets om dankbaar voor te zijn.
Waar ben jij dankbaar voor?
Mooi onderwerp, mooi blog! Wij zijn door onze plannen in Denemarken, waar we echt terug willen naar simpel, eenvoudig leven, wel met de neus op een paar vanzelfsprekendheden gedrukt. Zoals een warm huis. Hier in NL dachten we daar eigenlijk niet (meer) zo over na – het was altijd lekker warm, of door de kachel, of door de zon op de ramen. In DK stoken we met alleen een klein houtkacheltje, en dat gaat uit, ’s nachts, of als je een hele dag buiten bezig bent. En dus kom je in een ‘koud’ huis dan. Het feit dat we daar echter eerst sprokkelen, zagen, hakken, vuurtje aanmaken voordat zich langzaam maar zeker zo’n heerlijke warmte in het huisje verspreid, doet ons al gloeien van pret, en dankbaarheid. Dat we dit kúnnen doen, dat we ons van zoveel dingen steeds bewuster worden, en met steeds minder steeds meer gelukkig worden… 😉
Al probeer ik bewust te zijn dat het niet vanzelfsprekend is, kan ik ook mijzelf betrappen dat ik veel dingen voor lief neem, wat niet goed is natuurlijk. Rust nemen en de tijd te nemen om dat te realiseren, uitvoeren en je dankbaarheid dat niet vanzelfsprekend is, is juist een must.
Het “sluipt” er inderdaad weleens in Jeapiebel. Maar het is inderdaad niet verkeerd om eens stil te staan bij wat IS en wat je hebt….xxx
Lichtophethart onlangs geplaatst…Vanzelfsprekendheid en dankbaarheid
Inderdaad.. alles wordt een vanzelfsprekendheid. Tot er plots iets verandert… ik ervaar dit nu ook. Nu zijn zoveel dingen echt niet meer vanzelfsprekend. Ben ik zo dankbaar voor die dingen. En eigenlijk vind ik het best een fijne gedachte, dat ik nu niet alles meer zo vanzelfsprekend vind.
Dat ervaar ik ook zo…De bewustwording is fijn en doet beseffen wat je hebt en dan ervaar ik vanzelf een gevoel van dankbaarheid. Soms verandert er iets en dat kan echt binnen een minuut en dan ziet het er heel anders uit….
Lichtophethart onlangs geplaatst…Vanzelfsprekendheid en dankbaarheid
Wat een mooi logje..
Nee, je mag niet alles als vanzelfsprekend aannemen, want dat is het niet. Niks niet.
Wees blij en zo nu en dan je zegeningen tellen is goed voor je bewustzijn..
Doe je goed!
Liefs X
Regenboogvlinder onlangs geplaatst…Verhuisdrift… (5a)
Dankjewel! xxx
Lichtophethart onlangs geplaatst…Vanzelfsprekendheid en dankbaarheid
Mooi geschreven.. ik neem ook niet alles for granted… zeker als ik hoor dat bijvoorbeeld iemand ziek is dan word je keihard met je neus op de feiten gedrukt.
Ik zat vanmiddag nog op de bank te denken…wat ben ik blij met mijn huisje. Zeker als je nagaat dat wij een tijd geleden niet eens een dak boven ons hoofd hadden.
Ook zo met mijn zoon. Hij is gezond, … i count my blessings!
Babs onlangs geplaatst…Review- Krijg ik vollere lippen met CandyLipz?
Mooi Babs en mooi dat je een dak boven je hoofd hebt en je zoon gezond is…Dat zijn ook dingen om dankbaar voor te zijn want idd, het is zo vanzelfsprekend nog niet…En door ervaringen besef je dat steeds meer. Count your blessings, ze zijn het waard. xxx
Lichtophethart onlangs geplaatst…Vanzelfsprekendheid en dankbaarheid
Ik ben dankbaar voor mijn kinderen, mijn man, ons gezin en dat we in goede gezondheid zijn. Dat is inderdaad niet vanzelfsprekend.
Vlijtig Liesje onlangs geplaatst…Appeltaart: ander model
Dit is weer ff stof tot nadenken.
Eigenlijk is best alles vanzelfsprekend als je er goed over nadenkt hè Ellis.
Hoewel ik mij daar toch prettig bij voel.
Maar ik moet zeggen dat sinds wij gepensioneerd zijn niet alles meer zo vanzelfsprekend is. We moeten nu meer keuzes maken omdat niet alles zo maar kan.
Ik ben dankbaar dat het met mijn kinderen en kleinkinderen zo goed gaat. Mijn man en ik nog steeds samen zijn en het gezellig hebben.
Maar zeker ook omdat ik sinds een jaar weer huismus af ben en weer heerlijk kan genieten van alles. Na 8 jaar steeds minder, minder nu alleen maar weer meer☺
Liefs van mijxxx
Lieve Ellis en Diana,
Laten we het hier net afgelopen zondag over gehad hebben. Ik ben daar, zoals jullie weten, ook veel mee bezig de laatste weken…misschien eigenlijk al langer. Bepaalde life changing events in mijn leven zorgen voor die bewustwording. Mijn vader die van de een op andere dag wegvalt, mijn moeder die al 6 jaar leeft met een ziekte die uiteindelijk haar dood zal worden en de keuzes die ik heb “moeten” maken vanwege de brca genmutatie. De afgelopen jaren is mij meer dan duidelijk geworden dat niets vanzelfsprekend is. Ik heb in een hele moeilijke tijd steeds kunnen terugvallen op mijn man…die daar voor mij was als een rots in de branding. Ik heb het geluk gevonden in mijn kinderen. Ik heb een vaste baan, leuk werk, een mooi huis, een auto, eten en drinken en….we kunnen het ons permitteren om af en toe iets leuks te ondernemen, op vakantie te gaan. Ik ben daar meer dan dankbaar voor.
Ik vind het wel mooi hoe je van beide kanten – enerzijds de vanzelfsprekendheid en anderzijds de bewuste dankbaarheid – de voor- en nadelen belicht. Ik denk dat het heel belangrijk is om jezelf ervan bewust te zijn dat niets vanzelfsprekend is. Maar aan de andere kant zie ik toch ook wel de voordelen van het onbekommerd leven in die onwetendheid van de vanzelfsprekendheid…
sunny mama onlangs geplaatst…DÉ TRUC OM ALLE DAGEN UITGESLAPEN WAKKER TE WORDEN