Uitstelgedrag
Uitstelgedrag
Ken je het? Je moet de tandarts bellen voor een afspraak en opeens heb je 359 andere dingen te doen. En voordat je het weet is het 2 weken later en heb je nog niet gebeld. “Oh, dat doe ik straks wel”, denk je nog. Maar straks wordt meestal íetsje later.
Mooi natuurlijk dat je die 359 andere dingen dan wél gedaan hebt, maar dat wat eigenlijk als hoogste op het lijstje stond komt er niet echt van.
Wat is uitstelgedrag?
Uitstelgedrag is dingen niet doen en je daar eigenlijk niet prettig bij voelen. Want de dingen die gedaan moeten worden en die je uitstelt kunnen zich opstapelen waardoor je uiteindelijk door de bomen het bos niet meer ziet en dat kan stress opleveren.
Eigenlijk vermijd je het probleem, of hetgeen wat moet, maar in je hoofd blijft het wel aanwezig. En in je hoofd wordt het soms groter dan dat het is waardoor je er nog meer tegenop gaat zien om het uit te voeren. Zo kun je in een vicieuze cirkel terecht komen.
Beter is het om iets meteen op te pakken, te doen, onder ogen te zien waardoor het vaak krimpt in ernst en omvang.
Tips
– Kijk eerlijk naar jezelf. Ben je iets aan het uitstellen? Je zou dit kunnen herkennen aan lichamelijke en/of psychische signalen. Je gaat piekeren, ligt ’s nachts wakker, hoofdpijn, buikpijn e.d.
– Maak een actieplan. Schrijf de dingen op die je moet doen en streep ze af van je lijstje. Het voelt écht goed als je dingen van je lijstje daadwerkelijk gedaan hebt.
– Wees niet te streng voor je zelf als je een dag hebt lopen uitstellen. Niemand is perfect. Elke dag is een goede gelegenheid om opnieuw te beginnen en hee, al die 359 andere dingen heb je wél maar mooi gedaan!
– Uitstelgedrag kan ook een gevolg zijn van teveel. Teveel werk, teveel op je planning. Kijk wat je eraan kunt doen en bespreek dit, met je partner of leidinggevende bijvoorbeeld.
Van denken naar doen
Vroeger, tijdens de middelbare school periode en de opleiding die ik daarna ging doen stelde ik leren ook regelmatig uit tot het laatste moment. Gevolg was dat ik de avond voor een toets of examen tot midden in de nacht zat te leren. Niet handig.
Tandartsafspraken en eigenlijk alle telefonische afspraken stel ik uit omdat ik echt niet van bellen hou. Ik vind het dus niet fijn om te doen en hik ertegenaan met uitstel als gevolg. En inderdaad, in mijn hoofd wordt het alleen maar groter en moeilijker.
Toch kan ik zeggen dat ik door ervaring veranderd ben. Ik heb een hele tijd heel veel zelf moeten regelen. Ik woonde opeens alleen en alles veranderde. En ik pakte alles meteen aan. Ik wilde er niet mee rond blijven lopen en regelde het gewoon. En dat voelde goed.
Ik merk dat het beter is om te handelen in plaats van teveel erover na te denken. Dan is er minder tijd om te piekeren en en voordat je het weet heb je het gedaan, is het geregeld en viel het meestal best mee.
Maar ondanks dat we weten dat het beter voelt om iets meteen te doen herkennen we nog steeds uitstel gedrag. In kleine dingen en in grotere dingen. Meestal is dat gebaseerd op een bepaalde vorm van angst of onzekerheid. En dat is eigenlijk jammer. Zowel bij het uitstellen van “kleine” dingen zoals een tandartsafspraak (je kunt het maar gedaan hebben) als bij het uitstellen van iets wat je eigenlijk graag zou willen doen maar niet goed durft.
Dus voor ons misschien een idee om dit boek een keer te lezen:
Herken jij uitstel gedrag?
Ik heb ook zo een hekel aan bellen… ik zie iemand liever gewoon face to face. Ik herkende het onmiddellijk. Laatst moest ik ook de tandarts bellen en draalde maar… en ik weet dat ik er dan de hele tijd mee rondloop.
Nu was het omdat er een fout van hun kant gemaakt was, ik heb even doorgezet, kon er terecht en het probleem was opgelost. Dat is dan zo een opluchting!
Qua huiswerk was ik vroeger altijd heel snel, ik deed dat direct.
Ik las ergens dat je direct actie moet ondernemen, zoals met het beantwoorden van een email.. ik open nog wel eens een mail en dan denk ik, die beantwoord ik later wel…gevolg…soms vergeet ik het dan. zo stom, dus ik neem mij altijd voor om actie te ondernemen. Wat nog niet altijd lukt…
Babs onlangs geplaatst…Starskin lanceert de ultieme detox voor de huid
Heel herkenbaar hoor, dat uitstellen! En telkens, wanneer ik dan eindelijk begin aan de dingen die ik al een eeuwigheid uitgesteld heb, kom ik steeds tot de conclusie dat al dat uitstellen nergens voor nodig is geweest want dat de betreffende klusjes veel sneller geklaard zijn dan ik gedacht had…
sunny mama onlangs geplaatst…ZO BLIJFT JE PARFUM LANGER ZITTEN – 3 TIPS
Wel herkenbaar ja. Mijn motto is van uitstel komt afstel. Dussss tja dan maar gelijk.
Tandarts afspreken was ik ook heeeel goed in “not” ☺ De tandarts die ik nu heb spreekt gelijk met je af voor over 6mnd dat bevalt me goed.
En als ik echt dingen moet doen dan maak ik idd een to do list. Werkt prima ja.
Maar een klein beetje uitstelgedrag mag best toch!!
Dat is inderdaad heel handig, om alvast een afspraak te plannen.
Een to do list stellen we dus ook vaak uit haha. Maar een beetje uitstellen mag soms wel een keer, vinden wij ook :-)x
Ik verbied het mezelf hahaha. Ik probeer dit gedrag dus absoluut niet te vertonen. Niet altijd makkelijk maar anders blijf ik het uitstellen en wordt dat soms kleine taakje een enorm ding. Gewoon huppatee even doorbijten dan maar.
Dat is echt zo. Door het uitstellen wordt het taakje steeds groter en moeilijker. Dus eigenlijk niet zo slim om er steeds weer in te trappen hihi.
Ik herken het wel . Maar het is meer een kwestie van vergeten. Uitstellen doe ik niet zo vaak.
Goed van je Donna. Kunnen we hier een voorbeeld aan nemen soms 😉
Ja dat ken ik zeker! Het word steeds minder gelukkig maar soms schuif ik iets te ver uit.
Simpel, met een snufje liefde onlangs geplaatst…Week 11, met een snufje liefde