Let op de tekens
Regelmatig kom ik de zin tegen: let op de tekens.
Soms komt hij ineens in mijn hoofd op, soms lees of hoor ik hem ergens.
Ik zie de tekens al heel lang elke dag.
Veertjes, muntjes, muziekteksten op het juiste moment. Noem maar op.
En soms, heel soms, komt er dan toch een beetje twijfel in me naar boven.
Is het echt? Zijn het wel tekens of is het toeval?
Maar bestaat toeval?
Gisteravond keken we een programma op televisie: ‘Waarom wachten’, heet het.
Er was een mevrouw te zien die ongeneeslijk ziek was. Zij wilde haar partner laten weten hoeveel ze om hem geeft en ze was er erg van overtuigd dat het haar tijd nog niet was. Dat ze wist en het gevoel had dat ze nog wel even op aarde zou zijn, bij hem. Later in het programma bleek dat ze 3 maanden later overleden is.
En dan vraag ik me af…Hoe zit dat dan als je tekens ziet en zo sterk een gevoel hebt en het blijkt dan toch anders te zijn? Zijn het dan wel tekens of maak je dit soort dingen zelf in je hoofd omdat je het graag zo wil zien?
Momenteel ben ik vanwege een hernia ziek gemeld op mijn werk. Mijn werkgever is hier natuurlijk niet blij mee. Ik probeer er rustig onder te blijven en erop te vertrouwen dat het zo gaat zoals het gaat. Go with the flow. Alles komt goed.
Geloof is in de afgelopen jaren datgene geweest waarop ik vertrouwde.
Totdat de angst me op momenten toch parten speelt en ik bang ben dat het misschien helemaal niet zo gaat zoals het gaat en het helemaal niet goed komt.
Wat werk betreft gaat het hier toch over inkomen en zorgen voor een gezin, de huur etc. Een druk die op de schouders ligt.
Maar ik sta even “stil” op het gebied van werk. Mijn lijf heeft me terug geroepen en daar zal ik nu naar moeten luisteren. Ook niet zo gek na steeds maar doorgaan zonder te stoppen.
Is dat toeval? Dat geloof ik dan weer niet.
Bovendien heb ik nu de kans om vanuit rust te voelen en ontdekken wat ik écht fijn vind. En ik weet dat dat niet mijn huidige baan is.
Gisteren zwaaide ik mijn kindjes uit omdat ze naar hun papa gingen, altijd een moeilijk moment. Toen ik terug naar binnen liep vond ik 2 spierwitte veertjes. Dan kan ik daar toch even steun en hoop uit halen. Het gevoel dat je er nooit alleen voor staat.
Het gebeurd altijd op de juiste momenten en alle tekens hebben een diepere betekenis die me steeds een stukje verder op mijn weg leiden. Ik heb altijd geloofd dat toeval niet bestaat. Dat alles met een reden gebeurd, ook al zie je die soms niet meteen. In de afgelopen drie jaar hebben we ervaren dat tekens echt iets vertelden en we hebben er ook genoeg mogen zien en wonderen mogen ervaren. En kijk waar we nu staan.
Dus ja, ik let op de tekens. Hoe meer hoe liever en mooier en bijzonderder.
Nee hoor Ellis, toeval bestaat niet, dus niets is eigenlijk toevallig. Alles gebeurt met een bepaalde reden, alleen zien we dat vaak niet of niet direct. Jaren geleden belandde ik op mijn werk in een reorganisatieproces. De zoveelste en ik had er echt de balen van en had er daarom hardgrondig geen zin in! Maar wat gebeurde er? Wel….ik kreeg een acute hernia aanval zodoende werd ik met een ruk uit het hele proces geslingerd! Gedachten zijn krachten ofwel energieën en ja…die creëren situaties en omstandigheden. Dat wist ik toen al, dus toen ik me realiseerde dat ik wel wat moest doen, ging ik onverwijld aan de slag. Ik had immers toch tijd zat vanwege de herstel periode. Door deze inzet en met vertrouwen op iets beters “veroverde” ik een nieuwe baan in dezelfde organisatie en met succes. Het was een rustiger job waarin toch tegemoet werd gekomen aan mijn kwaliteiten. De bedrijfsarts zei later: Jij wilde niet en daarom hield je letterlijk en figuurlijk je poot stijf. Hij snapte het…hulde voor die man hahaha. Wat ik hiermee ook wil zeggen is, dat wij scheppers zijn, dus wij creëren onze omstandigheden. Soms best wel moeilijk hoor, maar het kanen het is ook zo. Koester daarom je liefdevolle en positieve gedachten en vertrouw erop. Volgens mij kan jij dat heel goed en ga er voor! Ook krijg je hulp via tekens of aanwijzingen en soms door personen die onverwacht, al dan niet tijdelijk, in je leven opduiken. Blijf daar dus gerust alert op want die tekens en aanwijzingen bestaan echt!
Dit was even uit mijn leven gegrepen.
Met liefdevolle groeten,
André Hoogendoorn
Dankjewel voor je mooie verhaal. Dat mooie zie je soms niet als je er middenin zit en de weg totaal nog niet duidelijk lijkt maar als je vanbinnen vertrouwen en geloof blijft houden, dan gebeurt er wat je schrijft: dan is dat de energie die je uitzendt én terug krijgt.
Toeval, een acute hernia? Dat denk ik ook niet. De bedrijfsarts vertaalde dat wel mooi: letterlijk en figuurlijk je poot stijf houden.
Dank André. Jouw verhaal is voor mij ook weer een houvast, zie het als een teken. Het is niet voor niks dat ik dit lees.
Een warme groet,
Ellis